Είπα λοιπόν να δοκιμάσω αυτήν την περιβόητη τεχνική και φυσικά αυτοσχεδίασα... που σημαίνει ότι βρεθεί στο σπίτι... πάμε:
Υλικά: Κόλλα πλακιδίων Νο 37, λίγη γλουτολίνη, το αγαπημένο μου τσιμεντόχρωμα και λίγη κάσια. Το τσιμεντόχρωμα για την αραίωση, αλλά και για σκλήρυνση, η κάσια για να σπάσει η ασπρίλα και ιδού το "μείγμα"
δεν διέλυσα την κάσια για να αποφύγω την ομοιοχρωμία..
Δαντελίτσα, ότι βρέθηκε και μπουκάλι, η εύκολη λύση.
Βούτηξα τις δαντελίτσες στο μείγμα και έβαλα στο πίσω μέρος λίγη κόλλα Νο 37 για να είμαι σίγουρη για την ενσωμάτωση και κόλλησα τυχαία τα μοτίβα. Περίμενα να στεγνώσουν αρκετά και με σπογγάκι έβαλα από το μείγμα στο μπουκάλι... ιδού...
Άφησα μια βραδιά να κοκαλώσει (πιο σκληρό δεν γίνεται) και συμπλήρωσα στο μείγμα που περίσσεψε (καπακωμένο διατηρήθηκε μια χαρά) λίγο μάρμαρο... θα μου πείτε τι είναι αυτό... η μάνδρα οικοδομικών υλικών να είναι καλά... είναι το υλικό για το τελικό σοβάτισμα... έγινε μια πάστα και την άπλωσα στα κενά... μμμ με το δαχτυλάκι. Και επειδή πενία τέχνας κατεργάζεται... το μαρμαράκι δεν θα σας το αρνηθεί ο σοβατζής της γειτονικής
οικοδομής... θα μου πείτε υπάρχουν οικοδομές στο success story...
Αφού στέγνωσε το απογευματάκι, σειρά είχε η δαχτυλοπατίνα σε cooper απόχρωση... και να θαυμάστε...
Φινίρισμα με ένα ακρυλικό βερνίκι νερού...
Υ.Γ. συμβουλή... γιατί τώρα μια εμπειρία την διαθέτουμε... βολεύει πρώτα να έχει διαμορφωθεί η επιφάνεια και μετά να μπαίνουν οι δαντελίτσες... αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις... χαρείτε το...