Βέβαια χαρτί από το σπίτι μας δεν φεύγει παρά μόνον για τον κάδο της ανακύκλωσης... αλλά κατά διαστήματα μερικά δεν γλυτώνουν από τα χεράκια μου... και μια που τελευταία κυκλοφορούν σπιτάκια, ε, ζήλεψα λιγάκι και είπα να πειραματιστώ...
Ένα κουτί από γάλα ήταν το καλούπι μου, το τύλιξα με μεμβράνη σαν καραμέλα (για να ξεφορμάρεται εύκολα) και με αραιωμένη κόλλα πλακιδίων το έντυσα 5 στρώσεις με κομματάκια εφημερίδας, το κρέμασα και το άφησα να στεγνώσει...
Όταν ήταν έτοιμο το ξεφορμάρισα και έκοψα τα πλαϊνά και έδωσα το σχήμα της πρόσοψης και της πίσω πλευράς. Το έβαλα πάλι στο καλούπι και έβαλα άλλες 5 στρώσεις εφημερίδας... το άφησα να στεγνώσει και μετά σχεδίασα την πόρτα και το παράθυρο όπου έκανα μια σχισμή πέρασα ένα χαρτονάκι για πρεβάζι. Στην συνέχεια με μια σπατουλίτσα άπλωσα κόλλα πλακιδίων και έριξα ρυζάκι που χρησιμοποιείται για το χωριάτικο σοβάτισμα, το πάτησα καλά και έτοιμο.
Έστριψα χαρτί που έγινε σαν χοντρό κορδόνι και το κόλλησα στο παράθυρο και στην πόρτα. Για να σκληρύνει το πέρασα με κόλλα πλακιδίων.
Δυο χαρτονάκια τυλιγμένα με εφημερίδα έγιναν τα παντζούρια. Ένα χαρτονάκι και σπάγγος έγιναν η πόρτα.
Για την στέγη έκοψα τις δυο πλευρές από ένα κουτί και εσωτερικά το στερέωσα με κόλλα πλακιδίων και εφημερίδα. Το έντυσα με κομματάκια καρτέλας αυγών (ένα κόλλημα έχω με τις καρτέλες, έχω μαζέψει μια στίβα χαχαχα) και όταν στέγνωσε έβαλα την καμινάδα, πάλι χαρτονάκι και εφημερίδα. Το έκοψα λοξά και με μικρά κομματάκια εφημερίδας το ενσωμάτωσα.
Η βάση είναι ένα χαρτονάκι ντυμένο από κάτω με χαρτί καφέ ανθεκτικό... (από την σακούλα της άμμου του Ερμή, αν δεν ξέρετε είναι ο οικόσιτος γάτος μας, λέω οικόσιτος γιατί στην αυλή έχουμε άλλα 4 γατούλια) και πάλι η κόλλα πλακιδίων έκανε την δουλειά της... λίγη χρειάστηκε για την βάση και μια στρώση για την άμμο. Στο κατώφλι έβαλα λεπτά πετραδάκια και μια πινελιά πράσινης άμμου έτσι κάτι σαν βρύα... Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά ήθελα να δω πόσο ανθεκτικό γίνεται συγκριτικά με την γυψόγαζα... τελικά δικαιώθηκα. Α... ξέχασα να πω ότι το λευκό είναι βαμμένο με τσιμεντόχρωμα, η στέγη και τα κουφώματα με ακρυλικά που τα πέρασα με λίγο βερνικάκι για προστασία...
Ένα κουτί από γάλα ήταν το καλούπι μου, το τύλιξα με μεμβράνη σαν καραμέλα (για να ξεφορμάρεται εύκολα) και με αραιωμένη κόλλα πλακιδίων το έντυσα 5 στρώσεις με κομματάκια εφημερίδας, το κρέμασα και το άφησα να στεγνώσει...
Όταν ήταν έτοιμο το ξεφορμάρισα και έκοψα τα πλαϊνά και έδωσα το σχήμα της πρόσοψης και της πίσω πλευράς. Το έβαλα πάλι στο καλούπι και έβαλα άλλες 5 στρώσεις εφημερίδας... το άφησα να στεγνώσει και μετά σχεδίασα την πόρτα και το παράθυρο όπου έκανα μια σχισμή πέρασα ένα χαρτονάκι για πρεβάζι. Στην συνέχεια με μια σπατουλίτσα άπλωσα κόλλα πλακιδίων και έριξα ρυζάκι που χρησιμοποιείται για το χωριάτικο σοβάτισμα, το πάτησα καλά και έτοιμο.
Έστριψα χαρτί που έγινε σαν χοντρό κορδόνι και το κόλλησα στο παράθυρο και στην πόρτα. Για να σκληρύνει το πέρασα με κόλλα πλακιδίων.
Δυο χαρτονάκια τυλιγμένα με εφημερίδα έγιναν τα παντζούρια. Ένα χαρτονάκι και σπάγγος έγιναν η πόρτα.
Για την στέγη έκοψα τις δυο πλευρές από ένα κουτί και εσωτερικά το στερέωσα με κόλλα πλακιδίων και εφημερίδα. Το έντυσα με κομματάκια καρτέλας αυγών (ένα κόλλημα έχω με τις καρτέλες, έχω μαζέψει μια στίβα χαχαχα) και όταν στέγνωσε έβαλα την καμινάδα, πάλι χαρτονάκι και εφημερίδα. Το έκοψα λοξά και με μικρά κομματάκια εφημερίδας το ενσωμάτωσα.
Η βάση είναι ένα χαρτονάκι ντυμένο από κάτω με χαρτί καφέ ανθεκτικό... (από την σακούλα της άμμου του Ερμή, αν δεν ξέρετε είναι ο οικόσιτος γάτος μας, λέω οικόσιτος γιατί στην αυλή έχουμε άλλα 4 γατούλια) και πάλι η κόλλα πλακιδίων έκανε την δουλειά της... λίγη χρειάστηκε για την βάση και μια στρώση για την άμμο. Στο κατώφλι έβαλα λεπτά πετραδάκια και μια πινελιά πράσινης άμμου έτσι κάτι σαν βρύα... Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά ήθελα να δω πόσο ανθεκτικό γίνεται συγκριτικά με την γυψόγαζα... τελικά δικαιώθηκα. Α... ξέχασα να πω ότι το λευκό είναι βαμμένο με τσιμεντόχρωμα, η στέγη και τα κουφώματα με ακρυλικά που τα πέρασα με λίγο βερνικάκι για προστασία...
